Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια αυτοάνοση νόσος που χαρακτηρίζεται παθολογικά από διείσδυση του θυρεοειδούς με ευαισθητοποιημένα Τ λεμφοκύτταρα και ορολογικά μέσω κυκλοφορούντων αυτοαντισωμάτων του θυρεοειδούς
Η αυτοανοσία στον θυρεοειδή αδένα φαίνεται να είναι ένα κληρονομικό ελάττωμα στην παρακολούθηση του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε ανώμαλη ρύθμιση της ανοσοαπόκρισης ή αλλοίωση του αντιγόνου που παρουσιάζεται στον θυρεοειδή.
Ένα από τα κλειδιά για τη διάγνωση των αυτοάνοσων θυρεοειδίτιδων είναι ο προσδιορισμός της παρουσίας αυξημένων τίτλων αντι-θυρεοειδικών αντισωμάτων που περιλαμβάνουν αντισώματα αντι-θυρεοσφαιρίνης (TgAb), αντισώματα αντι-μικροσωμικής / αντι-θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPOAb) και αντισώματα υποδοχέα TSH (TSHRAb) .
Πολλοί ασθενείς με χρόνια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα είναι βιοχημικά ευθυρεοειδικοί, δηλαδή παρουσιάζουν στο αίμα φυσιολογικές τιμές των θυρεοειδικών ορμονών, κάτι που σημαίνει ότι ο θυρεοειδής αδένας λειτουργεί φυσιολογικά.
Ωστόσο, περίπου το 75% έχουν αυξημένους τίτλους αντι-θυρεοειδικών αντισωμάτων. Όταν εμφανιστούν, τα αντισώματα αυτά συνήθως παραμένουν για όλη τη διάρκεια της ζωής, ενώ εξαφανίζονται αυθορμήτως πολύ σπάνια.
Σε περιοχές επάρκειας ιωδίου, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού είναι η χρόνια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (θυρεοειδίτιδα Hashimoto). Οι αυτοάνοσες θυρεοειδίτιδες (AITDs) είναι 5-10 φορές πιο συχνές στις γυναίκες παρά στους άνδρες.
Η παρουσία αυξημένων τίτλων TPOAb σε ασθενείς με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό βοηθά στην πρόβλεψη της εξέλιξης του υποθυρεοειδισμού.
Σε ασθενείς με διάχυτη, σταθερή βρογχοκήλη, τα αντισώματα TPOAb θα πρέπει να μετρώνται για τον εντοπισμό αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας.
Η συχνότητα της χρόνιας αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας αυξάνεται με την ηλικία και είναι πιο συχνή σε άτομα με άλλες αυτοάνοσες ασθένειες και στις οικογένειές τους.
Μπορεί να συνυπάρχει η ύπαρξη βρογχοκήλης , δηλαδή διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα, ή όχι.
Η μέτρηση του TPOAb μπορεί να παρέχει προγνωστικές πληροφορίες σχετικά με τον κίνδυνο ανάπτυξης υποθυρεοειδισμού σε άτομα που παρουσιάζουν άλλα αυτοάνοσα νόσήματα όπως ο διαβήτης τύπου 1 ή η νόσος του Addison, η κακοήθης αναιμία, μυασθένεια gravis, η κοιλιοκάκη, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο συστηματικό ερυθηματώδης λύκος , χρωμοσωμικές διαταραχές όπως το σύνδρομο Down ή το σύνδρομο Turner, γενετικά σύνδρομα με πολλαπλές αυτοάνοσες ενδοκρινοπάθειες καθώς και θεραπεία με φάρμακα όπως το λίθιο, ιντερφερόνη άλφα και αμιωδαρόνη ή υπερβολική λήψη ιωδίου (π.χ. φύκι), λήψη χημειοθεραπείας, μονοκλονικών αντισωμάτων, οι αναστολείς της κινάσης της τυροσίνης κ.α.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ :
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή μπορεί να προκαλεί συμπτωματολογία παρομοια με αυτή του έκδηλου υποθυρεοειδισμου όπως
- ξηρό δέρμα
- ευαισθησία στο κρύο
- δυσκοιλιότητα
- μυϊκές κράμπες
- κόπωση
- κακουχία
- σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
- αγχώδης διαταραχή
- καταθλιπτική συνδρομή
- αϋπνία ή υπνηλία
- αλωπεκία
- διαταραχές εμμήνου ρύσεως
- υπογονιμότητα
- αυτόματες αποβολές στην εγκυμοσύνη
ΔΙΑΓΝΩΣΗ :
Για την αξιολόγηση της θυρεοειδικής λειτουργίας στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto γίνεται μέτρηση :
- των θυρεοειδικών ορμονών , T3 FT3 T4 FT4
- της TSH, μιας ορμόνης που παράγεται στην υπόφυση και
- των θυρεοειδικών αυτοαντισωμάτων anti-Tg anti-TPO TSI(TRab)
- ΤΚΕ και CRP όπου χρειάζεται κ.α.
Η σωστή λήψη του ατομικού και οικογενειακού ιστορικού του ασθενούς καθώς και η κλινική εξέταση από τον ειδικό Ενδοκρινολόγο είναι υψίστης σημασίας για την αξιολόγηση της σωστής λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα.
Τέλος συμπληρωματικά για την αξιολόγηση της θυρεοειδικής λειτουργίας στον υποθυρεοειδισμό μπορεί να χρησιμοποιηθούν κάποιες από τις παρακάτω απεικονιστικές μεθόδους :
- Υπερηχογράφημα θυρεοειδούς
- Ακτινογραφία θώρακος
- Μαγνητική τομογραφία τραχήλου ή θώρακος
Έχοντας αυτές τις διαγνωστικές προσεγγίσεις στη φαρέτρα του ο εξειδικευμένος Ενδοκρινολόγος μπορεί να διαγνώσει σωστά την ύπαρξη της θυρεοειδίτιδας Hashimoto και να προβεί σε περαιτέρω ενέργειες για την σωστή αντιμετώπιση του ασθενούς κατά περίπτωση, τη σωστή θεραπεία της αυτοάνοσης αυτής νόσου και την αποκατάσταση της υγείας του.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ :
Η βασική θεραπεία του υποθυρεοειδισμού ή και της θυρεοειδίτιδας Hashimoto είναι η υποκατάσταση με λεβοθυροξίνη.
Η υποκατάσταση με λεβοθυροξίνη για την αποκατάσταση του υποθυρεοειδισμού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως
- Ηλικία
- Φύλο
- Βάρος σώματος (BMI)
- Εγκυμοσύνη
- Αιτία υποθυρεοειδισμού ( υπολειτουργία του αδένα, χειρουργική εξαίρεση, κεντρικός υποθυρεοειδισμός
- Βαθμός βαρύτητας υποθυρεοειδισμού
- Γενική κατάσταση ασθενούς (συνοσηρότητες, καρδιακή λειτουργία)